Vijftien
Dit was gisteren. Als je goed kijkt zie je een vijftien staan.
« oktober 2009 | Main | december 2009 »
27 november 2009
24 november 2009
Oh.
Ja, zo is het vaak. Dat je alleen maar Oh. kunt zeggen. Daarom heb ik het maar op een tegel laten zetten.
(van de fabrikant van de tegel kreeg ik een mail: of dit wel echt de juiste tekst was en of ik dat even wilde bevestigen, alvorens ze hem in produktie zouden nemen.)
17 november 2009
Puddinghart
Zomaar gevonden in de griesmeel met bessensaus.
08 november 2009
Galop
Zondagmorgen, het taaie stuk van het ondernemingsplan moet worden geschreven: een investeringsbegroting, een privebegroting en een financieel plan. Achter de kiezen zouden moeten zijn: een heldere definiering van het bedrijfsprofiel, een marketingplan, een branche-onderzoek. Maar dat is niet zo. Zo zwaait het bedrijfsprofiel van hot naar her en daaruit volgt gezwabber over de markt. Het komt er eigenlijk op neer dat ik niet precies weet wat ik ga doen. Alle plannen en ideeen laten zich maar moeilijk vangen in een doortimmerd plan waar ook nog eens geld mee moet worden verdiend. Ik zou willen dat ik had besloten sponzen te gaan verkopen. Of friet. Of grappige punaises met vlaggetjes. Maar ik verkoop mezelf en wat er in mijn hoofd opkomt en ga daar maar eens mee ondernemen. Want is wat er in mijn hoofd opkomt wel goed, mooi of functioneel genoeg. Wat voeg ik in hemelsnaam toe aan een markt die overspoeld wordt door mensen die ook zo'n hoofd hebben.
Er zijn vrienden voor nodig die af en toe roepen dat zij nog niet eerder iemand zagen die anderhalf jaar lang, drie keer per week een foto maken vanaf dezelfde plek. Of consequent autorijfoto's blijven maken. Of in het hart van een orchidee kijken en zien dat er een balletdanseresje in zit. Of zoals die ene vriendin laatst zei: jij kan nog over een emmer struikelen en daar een idee uit persen. Dat is allemaal heel lief en ondersteunend, maar mijn ondernemingsplan met die enge cijfers en roep om focus schudt de hele tijd van nee, nee, nee. Doelstellingen wil ik, prognoses en planning. Als je al labiel was, zou je er gillend voor weglopen.
Dus zondagmorgen, ik ga die investeringsbegroting er nu uit rammen. Voor de mensen die hier zenuwachtig van worden: je kunt het ook als een paklijst voor je naderende vakantie zien, wat heb ik al en wat moet ik nog kopen, zei de consultant bemoedigend. Dat kan ik, een paklijst maken, het zou alleen wel handig zijn als ik wist wat de vakantiebestemming is.
Het paardje hierboven is door mijn vader gemaakt. Het is een geemailleerd plaatje van 3 x 2,5 cm. Hij gaf het aan mijn moeder toen ze elkaar net kenden. Ik ben helemaal weg van dat paardje. Zo klein, zo mooi, zo'n echt huppelend paardje. Als je dat kan maken, heb je helemaal geen ondernemingsplan nodig.
05 november 2009
Christoffel
Doodmoe, ik wil op de bank en vroeg naar bed. Maar kaartjes, lang geleden gekocht, dus ik hijs me overeind, stap in de tram en prop me bij mijn nog slaperiger gezelschap naast de muppetplaatsen (1ste balkon vooraan) in de Kleine Komedie. Benen in de nek en half beeld op het podium. Maarten is zichtbaar en gelukkig ook het orgeltje en de man erachter. We weten niet half waar we destijds kaartjes voor hebben gekocht, Maarten in de KK was genoeg. Mijn gezelschap hoopt op spitsvondige teksten maar het worden improved versions van oude liedjes. Met vrienden. Vrienden die gitaar, orgel, bas, drums en (thank god) ook contrabas spelen.
Het begint loom. Alles is langzaam en bitterzoet, we kachelen bijna in slaap. In de pauze besluit mijn gezelschap dat het te moe is om te zien wat er nog komt en ik voeg me bij een ander gezelschap. Ander balkon, hoofd op de reling en m'n knieen onder de stoel. En na de pauze gaat het ineens loos. Heel erg loos. Ik zag een swingende versie van red mij niet en ik hoorde mijn lievelingslied. Ja, Maarten blijft mooi, ook als je heel erg moe bent en vroeg naar bed wil. De signeersessie is niet gehaald, niet vanwege moe want inmiddels klaarwakker, maar simpelweg door een lullige ov-verbinding. Ik kom thuis met niet het aanstekelijke goon in m'n hoofd, maar met mijn lievelingslied. Christoffel. De video laat heel andere plaatjes zien dan die ik zelf had bedacht, maar dat is niet zo erg. Dan kijk ik wel naar een autorijfoto.