***detslife's digi van de dag***

Doodmoe, ik wil op de bank en vroeg naar bed. Maar kaartjes, lang geleden gekocht, dus ik hijs me overeind, stap in de tram en prop me bij mijn nog slaperiger gezelschap naast de muppetplaatsen (1ste balkon vooraan) in de Kleine Komedie. Benen in de nek en half beeld op het podium. Maarten is zichtbaar en gelukkig ook het orgeltje en de man erachter. We weten niet half waar we destijds kaartjes voor hebben gekocht, Maarten in de KK was genoeg. Mijn gezelschap hoopt op spitsvondige teksten maar het worden improved versions van oude liedjes. Met vrienden. Vrienden die gitaar, orgel, bas, drums en (thank god) ook contrabas spelen.
Het begint loom. Alles is langzaam en bitterzoet, we kachelen bijna in slaap. In de pauze besluit mijn gezelschap dat het te moe is om te zien wat er nog komt en ik voeg me bij een ander gezelschap. Ander balkon, hoofd op de reling en m'n knieen onder de stoel. En na de pauze gaat het ineens loos. Heel erg loos. Ik zag een swingende versie van red mij niet en ik hoorde mijn lievelingslied. Ja, Maarten blijft mooi, ook als je heel erg moe bent en vroeg naar bed wil. De signeersessie is niet gehaald, niet vanwege moe want inmiddels klaarwakker, maar simpelweg door een lullige ov-verbinding. Ik kom thuis met niet het aanstekelijke goon in m'n hoofd, maar met mijn lievelingslied. Christoffel. De video laat heel andere plaatjes zien dan die ik zelf had bedacht, maar dat is niet zo erg. Dan kijk ik wel naar een autorijfoto.