« maart 2007 | Main | mei 2007 »

30 april 2007

Q-day

taL.jpgEr zijn keren dat je het kunt en dagen dat het niet gaat. Drentelen op Koninginnedag. Vanochtend lukte het ons niet, we werden er niet blij of oranje van. Het kan er mee te maken hebben dat we alledrie nogal liepen te trompetteren in de diverse zakdoeken en dat het flesje neusspray mee moest in de tas. Geen handige uitgangspositie. Toen de nodige pokemonkaarten waren gescoord, zeiden we tegen elkaar: zeg, we hóeven hier niet te zijn! en sjokten we terug. En op die terugweg, daar stond hij: De Tajine! Helemaal nieuw en mooi en de man achter het kraampje moest lachen om ons enthousiasme. Hij had zichzelf 's avonds weer met de Tajine onder de arm naar huis zien gaan en nu was hij hem kwijt en wij blij. En dat allemaal voor vijf euro. Tjonge wat een mazzel.
Zo.
En dan ga ik deze week in deze lijst eens een fijn recept uitzoeken. Kom maar door met die couscous.

28 april 2007

Top

bovenL.jpgFamiliebezoek!
Er waren supersonische frisbees en waterpistolen, en een heel leuk spel waar nog geen rust voor was. Er was taart en thee en snoep in schaaltjes. En: er was een Hele Grote Groene Vinger mee. Dus ik kreeg zaai-les en sproei-les en leerde waarom zaadjes contact met de aarde moeten hebben en je de boel dus goed moet aandrukken. Daar moesten wij nogal hard om lachen, om dat contact-met-de-aarde. Wij komen uit een Vrije School-verleden moet je weten. Ik ben de enige die niet de geneugten van euritmie heeft meegekregen, maar mijn zusjes hebben bewogen tot ze er bij neervielen en leerden de Franse vervoegingen al springend in de rondte. Ooit gingen mijn ouders naar een ouderavond. Ik als oudste paste op mijn zusjes, maar mijn ouders waren heel snel weer thuis. Mijn vader mopperend voorop: "het is allemaal leuk en aardig, maar je denkt toch niet dat ik op een ouderavond in een kring een olifant ga zitten nadoen hè!" Ondanks zulks zijn we alledrie goed terechtgekomen. Maar zodra er een opmerking of zin voorbij komt die maar enigszins riekt naar vaag, barsten wij in lachen uit. Sorry sofen.
Afijn.
De zaadjes hadden heus contact me de aarde en nu ga ik de hele handel eruit kijken. De Grote Groene Vinger heeft me bezworen dat zelfs ik een blauwe winde tevoorschijn kan laten toveren, dus we wachten af. Nu zit ik met een doorstoofd hoofd te soezen en droom ik van hele hagen blauwe winde, van veldjes korenbloemen en hoge stokrozen. Kan het alsjeblieft altijd zo'n beetje zomeren?

27 april 2007

Negen

negenL.jpgAls je negen bent geworden, kun je allang je eigen verjaardagspost lezen. En bijna (bijna) vond hij als echte fan de Lama's dvd het mooiste kado. Maar er kan natuurlijk niets tegen een nieuw gameboy-spelletje op.

26 april 2007

Ferkansie

vijfdeL.jpgDe oudste is terug van kamp en brengt zijn dagen door met msn-en naar vrienden die hij net drie dagen continue om zich heen heeft gehad.
De jongste is morgen jarig en de slingers bleken vanavond kapot of onherstelbaar in de warrig. Gelukkig was daar nog het zakje party-ballonnen van de Hema.
Vandaag heb ik overdrachten en evaluaties geschreven, wat calamiteitensores afgerond, overlegje hier, vergadering daar en om 19.31 uur maakte ik de laatste foto van het uitzicht vanaf mijn werkplek op de vijfde verdieping.
Ik heb een week vakantie. Klaar. En Sonja B. kan de komende week de pot op.

24 april 2007

Het onderwerp

flickL.jpgSommige mensen vinden mij een erg ongeduldig iemand, van anderen hoor ik vaak dat ik zo belachelijk veel geduld heb. Dat klinkt tegenstrijdig maar is het niet. Het is het onderwerp. Voor het maken van broddellappen met duizenden miniscule kruissteekjes heb ik oeverloos veel geduld. In de Kalverstraat duw ik het liefst iedereen omver die voor m'n voeten loopt. Ik kan niet langzaam lopen, niet drentelen of slenteren en derhalve ook maar moeilijk shoppen. Maar ik kan uren prutsen met een plaatje op de computer, medewerkers die het maar niet schijnen te snappen alles nóg een keer uitleggen en mijn kinderen voor de vijfduizendste keer rustig vertellen dat ze met hun mond dicht moeten eten.
Ongeduldig word ik van veelbelovers en weinig doeners, volstrekt woest & wild word ik van mensen die pretenderen het te weten maar niet met een oplossing op de proppen komen. En ik ga slaan van mensen die aan alle kanten laten merken hoog opgeleid te zijn, terwijl ze niet weten hoe je een bos bloemen in een vaas moet zetten. Ik noem maar wat.
Waarschijnlijk ben ik ook iemand met typisch ongeduldig handleidingengedrag. Ik lees nooit een handleiding, ik druk op alle knoppen, en als ze niet het gewenste resultaat opleveren, zoek ik in het boekje alleen dát hoofdstuk dat het betreffende knopje verklaart. Het duurt weken voordat ik een apparaat begrijp. Te ongeduldig om van A naar B te gaan; ik ga van D naar F en verder naar Y om te eindigen bij A.
Nu heb ik weer zo'n akkefietje bij de hand. Flickr, je weet wel, dat fotoding met die idiote naam. Ooit heb ik me aangemeld, ooit heb ik het zelfs voor elkaar gekregen (van D naar F en weer terug) een heus icoontje aan te maken. Nooit meer iets mee gedaan, maar wel een handig programma om vakantiefoto's van vrienden te bekijken, pasgeboren babies te bewonderen of je te vergapen aan foto's van mensen die daadwerkelijk op reis gaan. En ineens zegt Flickr dat ik iets opnieuw moet doen. Ik moet me opnieuw inloggen of registreren of ergens lid van worden ofzo. Weet ik veel. Maar alleen al die boodschap, daar word ik zo verschrikkelijk ongeduldig van. Ik wil het niet, ik doe het niet, ze zoeken het zich maar uit met dat belachelijke registratiedinges en ik wil geen Yahoo-account. Boos zit ik achter m'n computer. Bah. Stom gedoe.
Natuurlijk heb ik alleen mezelf met dit kinderlijke gedrag. Want ondertussen wil ik wel heel graag de Frankrijk-foto's van Merel bekijken. En je zult zien dat er vast binnenkort iemand uit mijn direkte omgeving een fijne reis gaat maken.
Ik zal dus echt aan dat Yahoo-gedoe moeten. Maar nu nog even niet. Ik was vandaag zelfs te ongeduldig om een fatsoenlijke foto van het Flickr-schermpje te maken. Er zijn wel tien vierkantjes gehaakt en drie bloempotten gevuld met zaadjes. Dat dan weer wel. Zie je, het onderwerp, daar komt het allemaal door.

23 april 2007

Kamp

texelL.jpgMet groep acht op kamp naar Texel. Varen, fietsen, picknicken en dan naar het huis waar de hele klas zal logeren. In aparte slaapkamers voor de jongens en de meisjes. Vorige week nog werd de meester omsingeld door een clubje verontwaardigde achtste-groepers. Waarom moeten de jongens en de meisjes apart? Wij doen nog helemaal niet aan sex hoor!

21 april 2007

Joehoe

rodeviool1L.jpgJodelahietie, het is weekend. Schijnt. De viool hier links heeft daar niets mee te maken hoor. Tussen de bedrijven door probeer ik een tuintje aan te leggen in ons voorgeprogrammeerde woonhof. Drie grote bakken van twee bij drie meter staan erin. Drie bakken met niet groeiende boompjes, lampjes in de grond en grijze stenen. Hoe treurig wil je het hebben, en daar betalen wij bewoners ook nog elf euro per maand tuinkosten voor. Ik probeer me er niet over op te winden en vul de idiote bakken zelf met groen en blommen. Twintig protest-brieven naar de woningbouwvereniging sturen, kost gewoon veel meer energie dan naar de markt lopen en zelf iets doen. Het werkt aanstekelijk, want de linkerbuurman heeft deze week kruidenplantjes aangeschaft en wil een kruidentuintje aanleggen.
Ooit, toen IJburg nog echt een zandvlakte was, groeiden overal in het zand bergen met rode klaver-achtige plantjes. Hele velden rood en wapperend. Het grote bouwen is tegenwoordig niet meer te stuiten en de velden rode klaver-achtigen verdwijnen. Vandaag heb ik uit een ongeschonden stuk berm twee plantjes gestoken en ze in potten in mijn tuintje gezet. Als de leegte hier dan toch verdwijnt, dan hoop ik er hoogstpersoonlijk voor te zorgen dat het typische IJburg-plantje niet zomaar onder het beton wordt geschoffeld. Geen idee trouwens of ze alleen zand willen en potgrond verafschuwen. Ik doe ook maar wat met die halve groene vinger.

18 april 2007

Lien

lienL.jpgHet was negen jaar geleden, had zij uitgerekend. Ik had er in al mijn overdrijfsel weer minstens twintig van gemaakt, maar na negen jaar zat ze ineens zomaar in mijn "tuintje". We delen een turbulent verleden waarover ik helemaal niets ga zeggen, maar zij woont tegenwoordig aan de andere kant van het land in iets wat je waarschijnlijk een landelijke omgeving noemt. Ik woon hier, als provinciaal in Amsterdam, maar toen we elkaar weer zagen kwam na twee minuten mijn vette zachte-g naar boven. Zij gooide er nog eens een onvervalste brabantse zin doorheen en zo kletsten wij in snel tempo efkes bij.
Toch leuk om te merken dat je jaren geleden blijkbaar nog niet zo slecht was in de vriendin-keuze. Het was allemaal raar en doodnormaal tegelijk. Kijk, dát moet je hebben, na negen jaar.

15 april 2007

En zo verder

blauwekanL.jpgEn ineens is het muziekdag.

Zondag

tafelL.jpgDe balkondeuren staan open, MondoLeone klinkt op de achtergrond, de tafel is gisteren opgehaald en staat helemaal in elkaar geschroefd mooi te wezen. Voor de tafel staat het oude pianokrukje van mijn moeder, dat had ze vast leuk gevonden. Goeie zondag zo.

12 april 2007

Dirk

dirkL.jpgIn de categorie overbodige vragen: Goh, waar heb jij die leuke beker vandaan?

11 april 2007

Sonja B.

sonjaL.jpgIn redelijke paniek over de komende weersvoorspellingen kocht ik gisteren het Boek Van Sonja B. Zeventien en nog wat euri heb ik er voor betaald. Zeventien en nog wat euri voor een boek met weekmenu's. Leek me ineens heel handig, iemand die voor je uitschrijft wat je die dag mag eten en hoeveel. Niet dat ik mezelf met een keukenweegschaal kipfilet zie afwegen enzo. Voor een bourgondisch ingesteld persoon is dat zo ongeveer de killer onder de kokers, dus die 75 gram vlees, die gok ik wel bij elkaar hoor Sonja B.!
Maar vandaag heb ik mijn eerste serieuze Sonja B.-dag achter de kiezen. Dat wil zeggen, er ging maar bar weinig achter die kiezen, het merendeel was water water en nog eens water. De wandelingen naar de wc zijn al gauw goed voor een half uur fitness. Afijn.
Ik word er niet vrolijk van. Sterker: ik word er strontchagrijnig van! Het is totaal oneerlijk dat je niet in één nacht van een winterrolmops in een goddelijke zomergodin kan veranderen. Het is ook totaal belachelijk dat je gewoon niet meer in de zomerkleren van vorig jaar past. Dit weekend wordt het 20 en hoger graden. Het enige kledingstuk dat niet levensbedreigend in mijn buik perst is een zeer onelegante korte broek van V&D. Tel uit je winst.
De beste remedie tegen winterrolmopszaken blijft een flink liefdesverdriet. Dus of er even iemand verliefd op me kan worden, en dat ik het dan ook op hem word. En dat hij me dan na een maand of zo dumpt. Via de mail of met een sms ofzo. Succes verzekerd. Qua zomerjurkjes dan, en voor die wallen zijn er camouflage-sticks. Kan iemand dáár nou niet eens een fijn afslank-boek over schrijven?

10 april 2007

Paasdag-2

orch1L.jpgZe vonden mij een beetje raar, daar in het volgelopen tuincentrum. Tussen alle verbeten koppen achter grote wagens vol planten, liep ik met m'n digi om fotootjes van bloemen te maken. Ik stond in de weg, verkeerd gebogen of zat op m'n hurken terwijl de zoveelste met zo'n enorme winkelwagen tegen m'n hielen schraapte. Sorry, zei ik. Ja sorry, maar waarvoor? Ik vond mezelf eigenlijk nogal overzichtelijk, alleen ik en een klein instrumentje. Maar goed. Het is overigens geen dramatische vrouw maar een orchidee. Wonderlijk ding nog, zo'n orchidee.

08 april 2007

Hazen

hazenL.jpgZe smelten de hazen!

01 april 2007

Geitje

geitjeL.jpgHij kon heel hoog huppelen. Die kleine dan hè, de grote wilde alleen maar heel veel mekkeren. Wat valt er nou te mekkeren op zo'n mooie lentedag, vraag je je af.

Bijlmerweide.

Weer

plantjesL.jpgHet was vandaag Plantjes Poot-weer.
Hopelijk wordt het snel Wijn of Witbier met Citroen-weer of Voortaan Insmeren-weer en Zand-en Water-weer. Helaas komt er dan ook Oh Shit, Toch Maar Sonja Bakkeren-weer, Scheer-weer en Waarom Moet Ik Juist Vandaag Werken-weer. Als het maar niet meer regent. Nou ja, een keer per week Voor De Plantjes-weer mag.