***detslife's digi van de dag***

Ziekig, noem ik het. Niet met 39.1 in bed maar wel zo'n zwabberhoofd, draaimaag en maandelijkse krampbuik. Ja mensen, allemaal tegelijk, zielig hè?
Uitgerekend tijdens deze combinatie van diep menselijk leed bleek het ineens lente te zijn geworden. Dat wil zeggen, ik zag mensen met hun jas open toen ik uit het raam stond te hoesten. En toen werd ik ook nog chagrijnig. Djies, wat werd ik chagrijnig. Dus ik ging toch maar naar buiten, een eindje wandelen langs het water, dat moest toch goed zijn. De jas ging inderdaad halverwege open en na dat wandeldewandel stond ik ineens voor de turk aan het einde van het eiland. Onee, dat is niet het einde van het eiland meer, er wordt hier zoveel gebouwd dat ik af en toe mijn eigen nieuwbouwdorp niet meer herken. De turk zit tegenwoordig op het midden van het eiland en ik kocht er grote bos munt. Dat moest ook maar ergens goed voor zijn. Later zat ik thuis op de bank met twee truien aan en zo'n hip glas heet water met een struik erin. Fijn zo.
Vanochtend moest ik hard werken en mijn hoofd en buik vonden dat geen goed idee. Maar ja, het moest. Het moest echt. Ik maakte maar weer zo'n glas met blaadjes en negeerde mijn lichaamsdelen. Toen de boel in mijn computer weer redelijk onder controle was, keek ik in de spiegel. Nou ja, ik ging mijn tanden poetsen en zag een hoofd dat ik niet herkende. Niet dat je denkt dat ik gewoon maar eens voor de lol voor de spiegel ga staan, want daar knappen alleen veertig-minners soms nog van op. Maar ik keek dus in de spiegel en ik werd weer chagrijnig. Dat hoofd, daar valt geen muntthee tegenop te drinken, dat hoofd moet een schoonheidsspecialiste, een kuuroord, een reis door Polynesië, een vette vrijpartij of een lading zon. Bij gebrek aan dit alles werd het de kapper.
Nu zwabber ik nog steeds door mijn huis, die buik doet nog steeds niet normaal en ik vind de wereld maar zozo. Maar ik heb wel een fris geknipt hoofd en het ruikt bovendien heel erg lekker naar een spullie. Fake it till you make it, dat wordt hier de slogan totdat het echt lente is.