Aankomst
Mijn kinders en hun vader zijn alweer een paar dagen terug. Ze hadden veel kadootjes voor me meegenomen. Maar het grootste kado was dat ze me misten, maar ook een wereldtijd hebben gehad. Leek me wel een goede combinatie. Ik sloot ze dus met liefde en heel benieuwd naar al hun verhalen in m'n armen. Die verhalen sijpelen hier nu zo door de dag heen. Eerst waren er nog bergen, van je hup-hup en toen-deden-we-dat-en-zus. Nu klinkt er: weet je eigenlijk wel dat we heel erg naar de Big Ben hebben moeten zoeken? Pappa rijdt echt veel makkelijker links dan rechts. En vooral: ik wil een eitje bij m'n ontbijt. Oh. Okee.