Verband
Het maakt mij allemaal niet zoveel uit, maar het zijn de tienduizend vragen die je op je af krijgt. Wat heb jij nou? Is het erg? Jezus wat een ding! En soms wil je het daar even helemaal niet over hebben en was je net je sjaal vergeten.
In 2008 had ik een verdacht bultje op m'n schouder dat inderdaad niet zo'n leuk exemplaar bleek te zijn. Huidkanker in de mildste vorm, maar toch, het woord -kanker- had je nooit in combinatie met jezelf bedacht. Dat was voor andere mensen. Nu sta ik alweer drie jaar onder stevige controle en haalt men er af en toe een potentiele amokmaker uit. Dit was er een, verder niks aan de hand.
Maar waarom ze in hemelsnaam zo'n achterlijk grote baksteenpleister op een oppervlakte van een flinke mier moeten plakken is me een raadsel. Het enige voordeel is dat ik iedereen die opmerkingen over de baksteenpleister ventileert, weer even aanschouwelijk onderwijs kan geven over het nut van insmeren en niet teveel in de zon zitten. Gaat er met dit druilweer helemaal niet in, maar goed, ik heb mijn plicht gedaan.
Het nadeel is dat ik drie dagen niet mag douchen. Vanwege die baksteen die droog moet blijven. En daar kan ik wel zo ontzettend chagrijnig van worden. Douchen is mijn manier om wakker te worden of om bij te komen van een hectische dag. Of om even na te denken, puzzels op te lossen, dom voor me uit te staren of de evolutietheorie bij te stellen. Morgen moet ik iets met washandjes en m'n haren onder de kraan. Ik vind dat ik de komende drie dagen recht heb op een ochtendhumeur.