***detslife's digi van de dag***

De aannemer van dit huis is er na bijna twee jaar niet in geslaagd de oorzaak van de lekkage te vinden. Dat vond hij zielig voor ons, en daarom gaf hij vier kaarten voor het Dolfinarium weg. De man heeft gevoel voor humor. Wij waren nog nooit in het Dolfinarium geweest, en eigenlijk was ik blij dat hij water met water had gecombineerd, en ons geen kaarten voor de Efteling cadeau had gedaan. Ik word namelijk lichtelijk hysterisch in een pretparkachtige omgeving. In het Dolfinarium zijn tenminste nog dolfijnen, en walrussen en zeeleeuwen en mussen. Dat die in nep-zeemanshuisjes wonen, en dat de wc een w-zee heet, neem ik dan voor lief. Maar het park is niet zo heel erg groot en er is geen achtbaan. Dat scheelt een stuk.
De zeehonden deden kunstjes, de zeeleeuwen klapten enthousiast met hun flappers, en de roggen lieten zich aaien. Rare beesten, roggen. Ik dacht altijd dat ze alleen maar als een soort platte deksel door het water bewogen, maar ze komen af en toe omhoog, keren zich om en dan kijk je recht in roze onderkant met dito bekje. Waarom ze dat doen weet ik niet, ik ben in zo'n park van de tas en de coordinatie, dus ik heb andere taken.
En toen kwam de dolfijnenshow. Iedereen moet naar de dolfijnenshow, een Dolfinarium zonder dolfijnen had anders geheten. Ik zat tussen honderden mensen, geflankeerd door zoons en bekeek de organisatie. Goed bedacht daar, als de hele meute zich gaat vervelen, zijn er spelletjes. En overal jongens en meisjes in paarse polo's die je de weg wijzen. Er was licht in mooie kleurtjes en de baby achter me viel gelukkig in slaap.
Aan dolfijnen worden allerlei spirituele krachten toegeschreven. Dolfijnen zijn intelligent en ze doen iets met de mens, iets van binnen. Op teevee zie ik wel eens organisaties die ongelukkige mensen in contact brengen met dolfijnen. En op heel veel cdhoesjes van new age-muziek staat een dolfijn. Ik ben alleen niet zo vatbaar voor gemeenschappelijke innerlijke beleving. Dat dieren in het algemeen een helende werking hebben begrijp ik best, als je je rot voelt is het fijn als de kat op je schoot komt zitten. Dolfijnen zijn onmiskenbaar prachtig, maar om er nou een hele therapie aan op te hangen, lijkt me voor hen ook nogal een belasting. Je zwemt wat in de zee, en voor je er erg in hebt ben je een grijs glimmende messias. In elk geval, het licht veranderde, er klonk muziek, de show begon. Zeven dolfijnen sprongen uit het water, lieten hun trainers op hun rug meesurfen, zongen een liedje en raakten de bal in de lucht. Links van me hield mijn ene zoon zijn adem in en bewonderde in stilte, rechts stond mijn andere zoon op de bank te springen en in z'n handen te klappen. Ik zat in het midden, en vanaf de eerste springende dolfijn liepen de tranen over m'n wangen. Ik ben gewoon erg moe, dat zal het zijn.